Autor: marcelo (page 70)

Na IV Mostra das tradicións mariñeiras da Guarda, a carón dos obradoiros de olaría, cantaría ou cestaría con roten, participamos para as cativas con obradoiros de papiroflexia e colaxe de embarcacións e, para as adultas, con dous obradoiros de xabón de caléndula, camomila e esprego (non dispomos de fotografías destes últimos obradoiros).

Así, veleiros, gamelas e catamaráns feitos con papel e cunha variedade aceptábel de sementes e material vexetal; millo corvo, millo branco, lentellas, loureiro, romeu, feixóns, o farelo do trigo, garavanzos, area. Os sentidos do tacto, a vista e o olfacto traballaron arreo neste obradoiro.

Comezabamos o sábado a andaina perto do val e da mata do Ramiscal, Reserva Integral do parque.
O tormentelo na rocha granítica, as grandes libeliñas e os cabaliños do demo, a imaxe impactante do val apertado do Ramiscal, a branda pastoril de Lordelo, os xatos cachenos de Martinho, o outeiro do niño da aguia; os socalcos con millo, gramíneas e medas, a súa disposición harmónica no territorio e o traballo que leva manteren os sistemas agropecuarios na serra.

Estremando co Xurés e conformado por catro serras -Amarela, Gerês, Soajo, Peneda-, e dous planaltos -Mourela e Castro Laboreiro-, o Parque Nacional Peneda-Gerês presenta unha xeografía variada a descubrirmos. Así, relevos esgrevios e sinuosos, afloramentos graníticos impoñentes, vales vizosos, ambientes de ribeira vertebrados polos ríos Lima, Cávado ou Homem, masas boscosas propias en Cabril, Gerês ou Ramiscal.

Mais a presenza humana é palpábel pois as matogueiras, produto da intervención humana para a obtención de pastos, ocupan as maiores extensións do parque e o ambiente rural, a través dos espigueiros, socalcos e brandas, síntese no territorio.
O megalitismo, a cultura castrexa, a ocupación romana, ou o medievo presentan exemplos notorios e belos na forma de petróglifos, mámoas, antas, castros, calzadas ou castelos.

Un medio e unha historia que nos aproximan ao norte de Portugal.

Anímaste?

Preme no programa

O trilho de Mosteiró agocha moitos encantos. Os bosquetes de sobreiras, a fervenza da Grova, a abundancia de oliveiras. As quintas ou o convento de Mosteiró enriquecen o seu patrimonio..

Foron días fermosos en Vigo e no Porriño. Agradecementos á Concellaría de Normalización Lingüística de Vigo e ao Casco Vello. No Porriño, na Vitureira (Budiño) a Carme, Lolo e Luz, as guías. E a todas as persoas que participaron..

Velaquí, as imaxes.